Hz. Adem`den günümüze kadar istisnasız her devirde hak ve batılın savaşları süre gelmiştir. Kabil`in Hz. Habil`i şehit etmesi bu savaşların başlangıcı olmuştur.

Bu savaş kimi zaman kılıçlarla-silahlarla harp meydanında olur, kimi zaman yazılan yazılar üzerinden yürütülür kimi zaman da ehli küffarın alçakça baskıları ve işkenceleri şeklinde gerçekleşir. Ehli küffar bu savaşlardan gayesi; Allah`ın hak dini olan İslam`ın yayılmasını önlemek hatta yok etmekken, Müslümanların tek gayesi İslam`ı yer yüzüne hakim kılmaktır.

Firavunlar, Nemrutlar, Ebu Cehiller her devirde olmuştur. Ve bu savaşlar dünya durdukça devam edecektir. Nitekim günümüzde de Suriye`de Mısır`da, Filistin`de, Irak`ta, Afkanistan`da, Arakan`da ve daha nice İslam beldesinde dökülen kanlar ve yapılan zulümler bunu savaşların en barız göstergesidir. Ülkemizde de; ODTÜ`de namaz kılan insanlara ‘işitçi` yaftası vurarak sopalarla saldırılması, yardım toplama amaçlı kurulan stantlara yapılan alçakça saldırılar, PKK ve bu güruha bağlı diğer örgütlerin camilere Kur`an kurslarına yaptıkları saldırılar ve daha niceleri ehli küffarın hazımsızlığını göstermektedir. Yine medya üzerinden yürütülen karalama çalışmaları, ahlaka sığmayacak iftiralar, toplumun özellikle de gençlerin ahlakını bozmaya, onları İslam`ın nurundan uzaklaştırmaya yönelik yürütülen harekat İslam`a karşı açılmış soğuk savaş cephesidir.

Evet ne yazık ki zulme uğrayanlar, her devirde, Müslümanlar ve Müslüman coğrafyalar olmuştur. İslam karşıtı her türlü şer odağı omuz omuza vermiş İslam coğrafyası üzerinde sinsice oyunlar oynamakta ve Müslüman kanı akıtmaktadır. Bu zamanlarda Müslümanların rehaveti ve kopukluğu kafiri cesaretlendirmekte ve azgınlaştırmaktadır. Müslümanlar cemaatlere ve topluluklara bölünmüş hiçbir cemaat ve topluluğun bir diğerinden haberi ne yazık ki yoktur.

Her insanın yapısının farklı olmasından cemaatler ve topluluklar olacaktır ki bunlar birer ihtiyaçtır. Bu gayet olağn ve tabi bir durumdur. Ama şu unutulmamalıdır ki; İslam dini bir cemaatçiklik dini değil bir ümettçilik dinidir. Bütün cemaatler ortak bi paydada buluşup ‘Ümmet-i Muhammed`i oluşturabilmelidir. Her Müslüman bağlı olduğu cemaate göre hareket etmekle beraber benim cemaatim, senin vakfın, onun derneği gibi söylemlerden artık vazgeçilmelidir. Vazgeçilmelidir ki, İslam ehli küffarın İslam`a karşı açtığı tüm cepheler de yenilmez olabilsin.

Unutulmamalıdır ki İslam dini cemaatlere sığacak kadar küçük kapsamlı değildir. Cemaatler kendilerine yöneltilen eleştirilere sert tepkiler vermek yerine, bu eleştiriler üzerinde düşünmeli ve kendine çeki düzen vermelidir artık.

Bazı İslami kuruluşların yaptığı gibi köşesine çekilip ‘‘Ben kendi imanıma bakarım, dünya üzerinde ne olup bittiği beni ilgilendirmez, ben siyasete karışmam…`` şeklindeki söylemlerden vazgeçip İslam üzerinde oynanmaya çalışılan oyunları artık görmeleri gerekmektedir. Sadece bir veya birkaç esere bağlı kalınarak yürütülen bir dava azdır, yetersizdir. Hiç şüphesiz o eserlerin yazarları, eserlerini bu amaçla yazmamışlardır. 5 yıldızlı binalar dikip tek bir avizeye 80 bin lira verecek kadar ileriye gitmiş gafletten uyanılmalıdır. Bu kadar aç, evsiz ve zulüm altında insan varken, yapılan bu israfların haddi ve hesabı yoktur.

İslam uğruna çekilmiş onca çile, canlarla ve mallarla ödenen onca bedel varken bu anlayıştan artık vazgeçilmeli ve gerçek bir İslam davası yürütülmelidir.

Amacımız kimseyi eleştirmek, yermek değil ‘Mümin müminin aynasıdır` düsturuyla birbirimizin yanlışlarını görmektir. Bu yanlışlarını görüp, söyleyip ve artık silkelenip kalkmanın zamanı gelmiştir. İslam coğrafyası İslam`ı kendine, az da olsa, dert edinenleri ve bu davayı üstlenenleri beklemektedir.

Ayet-i kerimede buyrulduğu üzere ‘` Kafirler, kötü söz ve iftiralarla Allah`ın nurunu (İslam dinini) söndürmek isterler, Allah ise nurunu tamamlayacaktır, kafirler hoşlanmasalar da. (Saff-8) Ne mutlu bu uğurda canıyla, malıyla ve zamanıyla fedakarlık yapana, mücadele edene.

Dua ile…

SEYFULLAH İNAN / VAN / DOĞRUHABER